ტკივილი და დიდება
7/1764
კინორეჟისორი სალვადორ მალო, კარიერის მიწურულს, განვლილ ცხოვრებას იხსენებს: დედა, საყვარლები, მსახიობები რომლებთანაც თანამშრომლობდა. სამოციენი წლები პატარა სოფელში, ოთხმოციანები მადრიდში და აწმყო, რომელშიც დაუძლეველ სიცარიელეს გრძნობს, უწევს რა თვალი გაუსწოროს საკუთარ მოკვდავ ბუნებას, უუნარობას გააგრძელოს ფილმების კეთება და განაცალკევოს ისინი საკუთარი ცხოვრებისგან. წარსულის გახსენება, შესაძლოა მის ერთადერთ ხსნად იქცეს.