ფილმი სოფლის ცხოვრებას ასახავს. სიუჟეტის მთავარ ხაზს მარიტასა და გედიას სიყვარულის ამბავი შეადგენს. მშვენიერი მარიტა იძულებული გახდება მამის ნებას დაყვეს და შეძლებულ შეთეს მისთხოვდეს, თუმცა მისი გული დიდი ხანია გედიას ეკუთვნის. ქალ-ვაჟი ერთმანეთთან დაცილებას მწარედ განიცდის. მარიტას დედამთილი მიხვდება, რომ რძალს მისი შვილი არ უყვარს და ქმრის ღალატს დასწამებს. ადათის თანახმად, მოღალატე ცოლს საქვეყნოდ დასჯიან. უდანაშაულოდ ისჯება მშვენიერება, ბოროტი სძლევს კეთილს. თუმცა სოფელში მეამბოხეებიც არიან, რომლებიც უზნეობას არასდროს შეურიგდებიან.

ჭაბუა ამირეჯიბის ამავე სახელწოდების რომანის კინოვერსია. საქართველო, რუსეთის იმპერიის ბატონობის ბოლო პერიოდი, XIX საუკუნის ბოლო – XX საუკუნის დასაწყისი. მთავარი გმირი დათა თუთაშხია კანონგარეშე ცხოვრების გზას ირჩევს, აბრაგი ხდება და წლების მანძილზე ახერხებს მეფის ჟანდარმერიას დაემალოს. მისი ბიძაშვილი მუშნი ზარანდია სხვა არჩევანს აკეთებს – ის კანონის სამსახურს ამჯობინებს და ჟანდარმერიის ჩინოვნიკი ხდება. ფილმის მოქმედება ამ ორი ადამიანის რთული ურთიერთობის გარშემო ვითარდება.

1917 წლის ცხელ ზაფხულში ცხრამეტი წლის გლეხი გეორგი ზაქარეიშვილი სამუშაოს მოსაძებნად დატოვა თავისი სოფელი და, ფრანგულ გემზე დამკვიდრებისთანავე, მალევე პარიზში გამოჩნდა, სადაც იქორწინა ფრანგ ქალზე. მოკრძალებული სიმდიდრე, საყვარელი ცოლი, ვაჟები და ერთგული მეგობარი დაეხმარნენ მას სამშობლოდან განცალკევებაში. როდესაც შესაძლებლობა მიეცა სამშობლოში, გიორგი უკვე მოხუცი იყო და ვერ გადადო მოახლოებული შეხვედრა მშობლიურ საქართველოსთან. იგი შეეცადა თავისი სიყვარული გადასცა თავის შვილიშვილს გიორგის: მან მღეროდა ხალხური სიმღერები, ასწავლა ქართული, ესაუბრა თავის სოფლის ხალხს. ახლა კი, ბაბუას ბრძანებების შესრულებისას, გიორგი ახალგაზრდა თავის ფერფლს აიღებდა სამშობლოში...

სიმღერებითა და იუმორით აღსავსე ფილმი ახლად სკოლადამთავრებულ სოფლელ გოგონაზე მოგვითხრობს, რომელსაც სწავლასა და შრომას სიმღერა და თამაში ურჩევნია. იგი დიდად არც მისაღებ გამოცდებზე ჩაჭრას განიცდის, რადგან შეყვარებულია. მაგრამ ერთი გაუგებრობა ყველაფერს თავდაყირა აყენებს.

პანსიონატ "თეთრ სასტუმროში" დამსვენებელთა ჯგუფი ჩამოდის. პანსიონატის დირექტორი, ხეპრე ბიუროკრატი ალექსანდრე შეიტყობს, რომ დამსვენებელთა შორის არის კინორეჟისორი, რომელიც თავისი მომავალი ფილმისთვის სწავლობს პანსიონატის ცხოვრებას. ალექსანდრე რეჟისორად რატომღაც თერძს მიიჩნევს და მის საამებლად პანსიონატში სასტიკ რეჟიმს დააწესებს.

1920-იანი წლების საქართველო. პატიოსანი, გულისხმიერი, მაგრამ გულუბრყვილო მეთევზე ლადო ყველა გაჭირვებულის ქომაგია. მისი სიკეთით სარგებლობს ყველა, პირველ რიგში მეწისქვილე სტეფანე, ხარბი და გაუმაძღარი ადამიანი. მისი ჟინის მსხვერპლი ხდედბა ლადოს მეუღლე იულიაც. მაგრამ დროება იცვლება. სტეფანესნაირ ადამიანებს მომავალი არ აქვთ. ფინალში ადიდებულ მტკვარს მიაქვს მისი წისქვილი, როგორც ძველი ცხოვრების სიმბოლო.